- 2271080867
- 6980702341
- Ευγενίας Χανδρή 3, 82132 Χίος
- psychologistmarinabozani@gmail.com
Μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες και επιτραπέζια παιχνίδια, τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να προβάλλουν τον εαυτό τους και να μιλήσουν γι’ αυτόν χωρίς να νιώθουν ότι ανακρίνονται. Έτσι, χαλαρώνουν ενώ παράλληλα έχουν την ευκαιρία να επεξεργαστούν ό,τι τα προβληματίζει.
Ο Μάκης είναι ένα αγόρι που πηγαίνει σχολείο. Φαίνεται λίγο μπερδεμένος κ δεν μπορεί να αποφασίσει τι ρούχα να βάλει. Μερικές φορές η δασκάλα του τον μαλώνει επειδή πειράζει τα άλλα παιδιά. Αυτός όμως βαριέται στο μάθημα κ θέλει να παίξει.
Αυτός ήταν ο Μάκης. Το παιδί που τον έφτιαξε ήταν κορίτσι. Χωρίς να το καταλάβει κ πάνω στο παιχνίδι, είπε μια ιστορία για τον Μάκη η οποία όμως περιέγραφε την δική της πραγματικότητα. Μαζί βοηθήσαμε τον Μάκη να βρει τρόπους για να βαριέται λιγότερο κ όταν θέλει να παίξει, να πλησιάζει τα άλλα παιδιά με πιο θετικούς τρόπους.. Κ όλα αυτά μέσα από το παιχνίδι!!!
Λοιπόν….
Ο Αγχούλης είναι ένα τερατάκι (όπως φαίνεται κ στην φώτο) που τρυπώνει στα μυαλουδάκια των παιδιών κ τους λέει να αγχώνονται.. Ομως, τα παιδιά έχουν σύμμαχο τον σπουδαίο, τον ανεπανάληπτο Αγχομαχητή που είναι έτοιμος να τα βοηθήσει κ να κατατροπώσει τον Αγχούλη με το μαγικό του σπαθί που χαρίζει 10 αργές κ βαθιές ανάσες ηρεμίας στα παιδιά κ το ισχυρό του όπλο που μετατρέπει τις αγχωτικές σκέψεις σε θετικές σκέψεις!!!
Κ η μάχη δεν έχει προηγούμενο! Ομως ο γενναίος Αγχομαχητής βγαίνει πάντα νικητής κ το χαμόγελο κ η ηρεμία επιστρέφει στα πρόσωπα των παιδιών!
(Μεταξύ μας, πιστεύω ότι έχουμε καινούριο σούπερ ήρωα!!)
Παρ ‘ότι ζούμε κ πάλι μια πολύ δύσκολη κατάσταση μετά την προσπάθεια ανάκαμψης από την προηγούμενη καραντίνα, η ελπίδα για φως δεν πρέπει να χαθεί…
Συνεχίζουμε να δουλεύουμε με τα παιδιά κ να τα βοηθάμε ν’ αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες τους γιατί η ψυχική υγεία όλων μας, τώρα είναι πιο σημαντική από ποτέ!
Είναι αυτή που θα μας δώσει κίνητρο, θέληση ,δύναμη κ ελπίδα για την συνέχεια… Με υπομονή, θα διαχειριστούμε οτιδήποτε προκύψει…
Η τέχνη, σε οποιαδήποτε μορφή της, όπως κ το παιχνίδι μπορούν να είναι άκρως θεραπευτικά για τα παιδιά αλλά κ για τους ενήλικες…
Η επαφή με τα διάφορα υλικά αλλά κ η επιλογή της δημιουργίας βγάζουν στην επιφάνεια κρυμμένες ή απωθημένες πτυχές του εαυτού μας.
Έτσι έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον εαυτό μας καλύτερα, να τον αποδεχτούμε όπως είναι κ να φτάσουμε στην αυτοπραγμάτωση…
“Νιώθω σαν να έχω από πάνω μου ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο που με σκεπάζει. Με πνίγει. Θέλω να φύγει ή να γίνει λευκό επιτέλους”
Όλοι κουβαλάμε μαζί μας το “μαύρο μας σύννεφο ☁️☁️”. Για κάποιους είναι τεράστιο κ για κάποιους μικρότερο. Κουβαλάει δύσκολα συναισθήματα κ σκέψεις, συχνά δυσβάσταχτα βάρη. Οι περισσότεροι από εμάς θέλουμε να το διώξουμε ή να το αλλάξουμε. Το μισούμε που είναι έτσι μαύρο κ το πολεμάμε…
Όμως το μαύρο μας σύννεφο είναι κ αυτό μέρος του κόσμου μας.. Συχνά μπορεί να φέρνει βροχές, κάποιες φορές μπορεί να μαλακώνει κ να αφήνει τις αχτίδες του φωτός να μας χαϊδέψουν. Άλλες φορές φαίνεται σαν να διαλύεται. Όμως δεν φεύγει ποτέ εντελώς…
Είναι κομμάτι μας που κ αυτό λαχταρά να το αποδεχτούμε. Κ όσο το αποδεχόμαστε, τόσο πιο ολόκληροι είμαστε κ έτοιμοι κ ικανοί να δούμε όλα όσα κρύβονται μέσα σε αυτό… κ να τα έχουμε όπλα, εφόδια κ ασπίδες για το ταξίδι της ζωής μας.
Στόχος δεν είναι να μην νιώθουμε… Στόχος είναι να ξέρουμε τι νιώθουμε, πότε κ γιατί…
– Τι σημαίνει για σένα μεγαλώνω?
Και ζωγράφισε αυτό..
Γεννιομαστε σαν σπορακια κ σιγά σιγά μεγαλώνουμε κ γερνάμε..
Είναι δύσκολο να μεγαλώνεις κ μερικές φορές φοβάμαι..
Λόγια εφήβου…
-Μοναξιά νιώθω κυρία.. Δεν βλέπω τους φίλους μου, δεν μπορώ να κάνω αυτά που μ αρέσουν, δεν μπορώ να δω τους συγγενείς μου!
Γιατί δεν φεύγει επιτέλους ο κορονοϊός από δω? Πρέπει να σκεφτώ να φτιάξω ένα φάρμακο για να τον νικήσω….!
Αυτό είναι ένα δείγμα μόνο από τις σκέψεις των παιδιών.. Είναι θυμωμένα, είναι πιεσμένα, είναι στενοχωρημένα…
Είναι σημαντικό να τα αφήνουμε να εκφράζονται ακόμη κ αν εκφράζουν πολύ έντονο θυμό!
Νομίζω ότι πραγματικά έχω το πιο όμορφο δέντρο!!!
Τα παιδιά, όταν τους δίνεται ο χώρος, κάνουν θαύματα!!!
Αφήστε τα να εκφραστούν, δείξτε τους εμπιστοσύνη κ εκείνα ξέρουν πολύ καλά τον δρόμο… δεν χρειάζονται έτοιμες συνταγές κ συμβουλές αλλά υποστήριξη…
Δεν δείχνουμε τον δρόμο αλλά είμαστε συνοδοιπόροι τους στο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής…
Ας τα αφήσουμε να το απολαύσουν όπως τους ταιριάζει…
Τα όρια δεν μεταφράζονται όμως ως φωνές κ επιπλήξεις, αλλά ως σταθερότητα κ υπομονή. Πρέπει να εξηγούμε στα παιδιά τι ακριβώς περιμένουμε από αυτά κ παράλληλα να θέτουμε ρεαλιστικούς στόχους.
