Καθώς αυξάνονται οι ρυθμοί της ζωής μας και οι υποχρεώσεις, συχνά νιώθουμε να αυξάνεται παράλληλα και το άγχος και η ανησυχία μας. Σήμερα, ένα κοινό χαρακτηριστικό πολλών ανθρώπων είναι το άγχος και σε πολλές περιπτώσεις οι κρίσεις πανικού. Μάλιστα, θεωρείται ότι το ποσοστό των ατόμων που έχουν βιώσει έστω και μία φορά κρίση πανικού στη ζωή τους, έχει αυξηθεί κατά 25% τα τελευταία χρόνια.
Ωστόσο, οι κρίσεις πανικού ή πιο σωστά η διαταραχή πανικού δεν είναι τόσο επικίνδυνη όσο ακούγεται. Σίγουρα τα άτομα που έχουν βιώσει κάποια κρίση πανικού θα την περιέγραφαν με τα πιο αρνητικά λόγια. Θα έλεγαν ότι πρόκειται για ένα έντονο αίσθημα φόβου, το οποίο είναι ιδιαιτέρως βασανιστικό. Ο φόβος για να μην πεθάνουν ή να μην τρελαθούν είναι κοινός στις περισσότερες περιπτώσεις. Όμως, αν αναλογιστούμε καλύτερα τι ακριβώς είναι η Διαταραχή πανικού θα διαπιστώσουμε ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο ακούγονται.
Μία κρίση πανικού συνδέεται έντονα με το αίσθημα του άγχους που βιώνει το άτομο κάποια χρονική στιγμή ή και σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ο περισσότερος κόσμος έχει στο μυαλό του ότι το άγχος αποτελεί ένα δηλητηριώδες συναίσθημα το οποίο μόνο κακό μπορεί να προκαλέσει στον ανθρώπινο οργανισμό. Όμως δεν είναι έτσι. Αντιθέτως, το άγχος αποτελεί ένα βασικό συναίσθημα, σκοπός του οποίο είναι η προστασία του οργανισμού. Ας σκεφτούμε την περίπτωση ενός ανθρώπου που βρίσκεται μόνος στο δάσος και συναντά μπροστά του έναν λύκο. Το πρώτο συναίσθημα που βιώνει αυτό το άτομο εκείνη τη στιγμή είναι ο φόβος και έπειτα το άγχος. Το άγχος όμως είναι εκείνο που θα ενεργοποιήσει τους κατάλληλους μύες του σώματος και θα στείλει μήνυμα στον εγκέφαλο έτσι ώστε το άτομο να δράσει με τρόπο που θα του εξασφαλίσει την επιβίωση στην συγκεκριμένη στιγμή. Οι τρόποι με τους οποίους μπορεί το άτομο να δράσει τη δεδομένη στιγμή είναι δύο: πάλη ή φυγή. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο θα πρέπει να αποφασίσει αν στη συγκεκριμένη περίπτωση ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης είναι να παλέψει με τον λύκο ή να τρέξει μακριά από αυτόν για να επιβιώσει. Όλη αυτή η ενεργοποίηση και η τελική επιβίωση του ατόμου οφείλεται στο άγχος!
Ωστόσο, οι δυσκολίες ξεκινούν όταν ο οργανισμός ενεργοποιείται κατά τον παραπάνω τρόπο σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει πραγματική απειλή. Τέτοιες περιπτώσεις είναι οι κρίσεις πανικού. Το άτομο εκλαμβάνει ένα εξωτερικό ερέθισμα ως απειλητικό, πχ. ένας καυγάς με τον εργοδότη, με αποτέλεσμα να ενεργοποιείται ο μηχανισμός του άγχους ο οποίος έχει σκοπό να βοηθήσει το άτομο να επιβιώσει και όχι να το δυσκολέψει. Έτσι, λοιπόν, το άτομο αρχίζει να ιδρώνει, να τρέμει, να έχει ταχυκαρδία, να ζαλίζεται, να νιώθει δύσπνοια ή ακόμη και να έχει τάσεις λιποθυμίας και φυσικά να νομίζει ότι θα πεθάνει ή ότι θα τρελαθεί. Παρ’όλ’αυτά, τίποτα δεν θα συμβεί. Ο οργανισμός απλά κάνει τη δουλειά του για να προστατέψει το άτομο από την απειλή.
Η κρίση πανικού παρότι είναι μια ιδιαιτέρως άσχημη και εκφοβιστική κατάσταση δεν μπορεί να απειλήσει στην πραγματικότητα τον οργανισμό μας. Επομένως, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αξιολογήσουμε, αρχικά, την κατάσταση και να καθησυχάσουμε τον εαυτό μας ότι πρόκειται για έναν λάθος συναγερμό που ενεργοποίησε το σώμα μας. Η αναπνοή μας, παρότι νιώθουμε δύσπνοια θα πρέπει να παραμείνει αργή και σταθερή, καθώς αυτό θα μας βοηθήσει να αποφύγουμε την ζαλάδα και την λιποθυμία. Καλό θα ήταν να καθίσουμε και να πάρουμε τον χρόνο μας σκεφτόμενοι θετικά και διαβεβαιώνοντας τον εαυτό μας ότι δεν πρόκειται για μια πραγματική κατάσταση απειλής. Και μία έξτρα συμβουλή: Μην προσπαθείτε να παλέψετε μια κρίση, καθώς αυτό αυξάνει τα επίπεδα άγχους εκείνη τη στιγμή. Αφήστε τον εαυτό σας να χαλαρώσει και δεχτείτε αυτό που σας συμβαίνει πείθοντας τον εαυτό σας ότι τίποτε κακό δεν μπορεί να συμβεί, γιατί έτσι κι αλλιώς αυτή είναι η αλήθεια.
Βέβαια, όταν οι κρίσεις επιμένουν καλό είναι να επισκεφτούμε κάποιον ειδικό ψυχολόγο ή ψυχοθεραπευτή έτσι ώστε να μας βοηθήσει να διαχειριστούμε ακόμη καλύτερα αυτό που μας συμβαίνει ώστε να εντοπίσουμε και να απαλλαγούμε μια και καλή από τα ερεθίσματα που προκαλούν τις κρίσεις πανικού.
Μαρίνα Μποζάνη, Ψυχολόγος Msc
Πηγή: politischios.gr
